ISTORIJAT UDRUŽENJA LOVACA „VOJVODINA“ ČURUG
Lovom se čovek počeo baviti još od ranog kamenog doba. Čovek je lovio divlje životinje da bi se prehranio. U kasnijim fazama društvenog razvoja lov dobija drugi značaj. U feudalnom društvu lov je bio statusni simbol dok prelaskom u kapitalizam lov dobija i svoj privredni značaj.
Prvi pisani dokument o lovstvu u Čurugu potiče iz 1877 godine i predstavlja „Predračun obštine Čurug za 1878. godinu“. U njemu se navodi da je zakup prava lova utvrđen i odobren u iznosu od 20 forinti.
Prvi Zakona o lovu u Ugarskoj donet je 1872. godine i od tada počinje organizovan lov na ovom području pa i u Čurugu. Lovišta se izdaju u zakup na period od 6 do 10 godina. Dokumenta o izdavanju lovišta u zakup, kao i o načinu i organizaciji lova u Čurugu nalaze se u Arhivu Vojvodine.
Lovačko društvo u Čurugu osnovano je 1912. godine što je i objavljeno u „Službenom listu Bačko-Bodruške županije“ sa sedištem u Somboru broj 49 od 28. novembra 1912. godine. Nažalost nije sačuvana dokumentacija o osnivanju lovačkog društva. Sačuvana je jedna članska karta iz 1912. godine. Iz te članske karte možemo saznati kako je izgledao pečat društva, da je imao simbol u sredini sa slikom psa nemačkog ptičara koji u ustima drži ulovljenu jerebicu, dok na vratu ima ogrlicu – lančić sa dva zvonceta. Ovakav motiv u Vojvodini nije imalo ni jedno do tada osnovano lovačko društvo. Iz članske karte takođe saznajemo da je lovac u jednom izlasku u lov može odstreliti 3 komada zeca od kojih su 2 besplatna dok za trećeg plaća jednu krunu u blagajnu društva. Članarina za tu 1912. godinu iznosila 20 kruna. Iz ovih podataka možemo zaključiti da je u ataru Čuruga bilo mnogo zečeva, a da je jerebica bilo u izobilju.
Nakon završetka prvog svetskog rata u lovištima je zavladala anarhija. Po nekim podacima uništeno je čak 80% divljači. Da bi se sprečila ova anarhija, decembra 1922. godine sazvan je prvi kongres lovačkih društava Vojvodine na kom je doneta odluka o osnivanju Saveza lovačkih društava za Vojvodinu. Savez ima 45 organizovanih lovačkih društava, a među njima je i društvo iz Čuruga sa oko 26 članova i svi su bili Čuružani.
U periodu između dva svetska rata nastupa „zlatno vreme lovstva u Čurugu. Potvrdu za ovakve tvrdnje daje nam podatak iz 1932. godine gde se iznosi da je te godine Lovačko društvo u Čurugu na 17.000 kat. jutara lovišta, sa 40 članova odstrelilo: 937 zečeva, 43 jerebice 2 prepelice, 5 divljih golubova, 27 divljih pataka, 7 lisica, 11 lasica, 18 ježeva, 9 sova, 213 vrana 38 svraka 22 gnjurca, 27 pasa lutalica i 2 mačke skitnice. U ovom periodu lovište se izdavalo u zakup, a zakupac je bio Savezno lovačko društvo u Čurugu. Površina lovišta iznosila je 22.893 kat. jutara i 658 kv. hvati. Početak drugog svetskog rata označio je i gašenje rada Saveznog lovačkog društva u Čurugu.
Nakon drugog svetskog rata obnavlja se i rad lovačkog društva u Čurugu. Lovačko društvo „Vojvodina“ Čurug dobija svoj dom u selu, a u lovištu, na spoju mrtve i žive Tise od 1951. do 1953. godine gradi se i dom na „Trećoj rampi“. Kasnije, osamdesetih godina dom u selu seli se na sadašnju lokaciju, uređuje se i dobija sadašnji izgled, dok se dom na Trećoj rampi proširuje, dograđuju se sobe za prenoćište, povećava se kapacitet sale, no to već ne spada u istoriju…
